De man op de vouwfiets kijkt me even aan en zoekt oogcontact: 'welcome in Yiching!' Kijk, dat is nog eens andere koek dan de geldklopperij op de Yangtzee river! Een verslag van de afgelopen dagen, grotendeels aan boord van het cruiseschip 'Victoria'

Na de dagen in het klooster stond er een dag reizen op het programma. De meningen over het klooster waren overigens wel verdeeld. De een vond het 'te primitief', de andere 'geweldig'. Er was geen verwarming en beperkte elektriciteit, dat kan wennen zijn. Ik heb prima geslapen, had aan twee dekens genoeg en mijn tochtige kamer op 100 meter van de gong, geen klachten!

Waar is Wally
Verderhadden we daar nogal een kleurrijke gids, genaamd Patrick. Hij was werkelijk overal:

- ik heb een adapter nodig, Patrick regelt het;

- avondeten bij Nathan's place: we komen Patrick tegen;

- een reisgenoot heeft medicijnen nodig: Patrick is er met medicijnen in 5 minuten;

- ik zit voor het klooster in de zon te lezen: Patrick duikt weer op en vraagt of ik met enkele verlegen kinderen op de foto wil.

Overal dook hij op, de nieuwe waar is Wally! Hij staat ook in de lonely planet, dus al je bij Emei Shan bent: bel hem!

Het was echter tijd om te gaan, richting Centraal China. Acht uur lang in de bus, daarna in Chongging overstappen op een lokale bus en dan naar de kade om in te stappen op de cruiseboot. De reis verliep voor mij prima. Ik kon wat lezen, een praatje maken met de locals en zag 'het echte China': de rijstterassen, levendige dorpjes en georganiseerde chaos op de weg. Parallel aan de route kon ik al zien dat ook hier een express highway wordt aangelegd. Dan reis je niet meer door deze schilderachtige plaatsjes.

Om 17:00 kwamen we aan in Chongging, 4 miljoen inwoners, een agglomeratie van 30 miljoen inwoners. Het leek mij wel een boeiende plaats, een soort groot Monaco, maar dan aan de Yangtzee river, vol met tunnels, hoge flatgebouwen in grauwe kleuren. Verder dan een 'hot-pot' (soep waarin je gerechten warmmaakt) en een tsjingtao semi malt bier (3,6%) kwam ik niet. Met vriend Gary - hij noemt me zelfs al 'my brother' - moesten we toch echt de Victoria Boat op. Hier zouden we 3 dagen verblijven, als onderdeel van 'een van de meest populaire vakanties in China'.

Deze boot was al een avontuur op zich. De bemanning was geheel tussen 15 en 30 zo leek het wel. En Chinezen zien er vaak jonger uit, dus af en toe had ik het idee op een soort cruise terecht te zijn gekomen, gerund door kinderen. De barman was ongeveer 1 meter 50 groot en had net de baard in de keel. Ook voor de housekeeping leek de groeispurt nog niet begonnen te zijn.

Verder waren de prijzen a-so-ci-aal hoog. Voor een kop koffie mocht ik 4 euro neerleggen terwijl je elders maar 0,25 betaald. Pure geldklopperij. Ik heb op de kade een beker gekocht en die continu gevuld met goedkopere dranken - en het geld gaat dan ook direct naar de locals - ipv een groot bedrijf. Daarnaast was verder de hele setting nogal Chinees. Dat wil zeggen: zoveel mogelijk mensen op een boot. Het ontbijt was een grote mierenhoop rond het buffet. Da's vervelend en zeker voor ochtendmensen zoals ik, die dan niet zoveel kunnen hebben. Na dag 1 kwam ik dus wat later samen met vrind Gary, dan konden we ook nog een praatje maken met de bediening.

Tenslotte sloegen sommige toeristische attracties nergens op. Zo had je de ghosttown, een gebouw waaromheen een soort disneyland was gebouwd. Lange rijen toeristen eromheen, veel verhalen vol met mythevorming, terwijl er eigelijk niks te vertellen was. Op zich was het ergens wel hilarisch, van niets iets maken, knap gedaan.

Maar ondanks deze geringe malheur was het ook genieten op de three gorges. Mooie natuur, in sampan door de gorges en vandaag als afsluiter een bezoek aan de three gorges dam. Nadat we door de militaire zone zijn geescorteerd, mogen we los de berg op om te kijken hoe hier een nieuw wereldwonder is gecreeerd. Alhoewel ik grote bedenkingen heb bij dit project - 10 miljoen mensen hebben verplicht moeten verhuizen naar hogere plaatsen - ben ik wel onder de indruk. Op discovery heb ik er wel eens reportages over gezien, nu mag ik het met eigen ogen waarnemen.

Vanochtend hebben we de boot verlaten en zijn we weer aan wal. In een rokerig hok vol met gamende Chinezen zit ik nu mijn relaas te doen. Mijn buurman speelt een soort patience, mijn overbuurman speelt een nogal bloederige game, er liggen wat army achtige gadgets rond mijn pc, die heb ik nog niet eens aangeraakt. Na nintendo's Duck Hunt (1991) heb ik de ontwikkelingen niet meer gevolgd.

Ik ben blij in Yiching te zijn,het weer is omgeslagen van 14 naar 24 graden en nu we richting Hong Kong gaan zal het alleen nog maar beter worden. Mijnspijkerbroek is verruild voor een korte broek. Het lijkt wel in een dag lente te zijn geworden.

Deze stad is zonnig, minder smog en de jongeren lopen er opvallend modieus bij. Zonder burberry 'ruit'hoor je er hier niet bij. Slechts twee pagina's in de lonely planet, maar ik weet ondertussen wel beter: hier kun je je prima vermaken met shoppen, local food, wijnproeverijen en internationale biercafes!

Leuk al die reacties! Ik blijf schrijven, voor het publiek, mezelf en om later in het foto album teksten te kunnen toevoegen! In Hong Kong hoop ik ook wat foto's te kunnen plaatsen, dat is nog niet gelukt ivm restricties in de internetcafes. Dus tot de volgende keer!