Goodday mates! Inmiddels ben ik een week verder en heb de outskirts van Australie verlaten. Van 6 personen is afscheid genomen er zijn er 23 voor in de plaats gekomen. Enkele trivia van de afgelopen dagen:

-Uluru (Ayers Rock) was een absoluut hoogtepunt (zie foto). Ik heb er de zon op zien komen en onder zien gaan onder het genot van een glas champagne. Super! - op dezelfde avond was er een feestje op de camping. Er stond een man met gitaar en bandmuziek, die was te gek! INXS, AC/DC en Men at Work: versterkt, solo's en perfecte zang!

- ik heb een nacht buiten geslapen onder de sterrenhemel in Alice Springs. 's Ochtends werd ik wakker omdat er een dingo (wilde hond) aan mijn rugzak stond te snuffelen. Good morning mate!

- soms zit er ook wat WWII historie in de reis. Dan ben ik op mijn best...in Alice Springs op Anzac Hill bijvoorbeeld, dan sta ik vooraan om alle verhalen aan te horen.

- de Royal Wedding is in Australie uiteraard niet ongemerkt voorbij gegaan. Ik was op zoek naar nieuws, dat was de Royal Wedding. Verder is er bij mijn weten in de rest van de wereld die dag niks gebeurt. Het hele journaal werd gedomineerd door het nieuwbakken echtpaar.

- In Alice Springs kreeg ik een soort van schoolles over aboriginals door een man die ik het beste kan omschrijven als kruising tussen Kenny Rogers en kapitein Iglo. Hij leerde mij boemerang gooien, Aboriginals tradities en alle voordelen van kangaroe vlees en de essentiele vetten daarvan om te overleven. Mooie verhalen over het gebied van slangen, aboriginals, Flying Docters en pioniers.

- Koninginnedag leek de saaiste ooit te worden. Ik zat 3 uur in het vliegtuig en las bij gebrek aan ander leesvoer gossip magazines: Chris Rock, de tweeling van Mariah Carey, 'has Katy Perry kissed a girl' en over het tijgerbloed van Charley Sheen. Maar in Cairns kwam ik weer in de bewoonde wereld en de lokale pub de Woolshat was versierd met oranje balonnen en Nederlandse vlaggen: welkom terug in de real world!

- Ik ben zeer geinteresseerd in amateurpsychologie en het leven in groepen is dan een continue praktijkopdracht. In de woolshat gaat (bijna) iedereen compleet uit z'n plaat. Ik sta op ietwat veilige afstand aan de rand van de dansvloer te observeren, hier ben ik net wat te oud en te rustig voor. Maar steeds weer wordt ik door reisgenoten de massa ingesleurd en zeggen ze: 'you gotta dance mate!'. En dan wordt Reef gedraaid met 'Place your hands on'. Oh nee...die was ik helemaal vergeten. 12 jaar geleden heb ik nog in de oude Effenaar staan te pogoen met de zanger met schuurpapierstem. Hoe gaaf....! Later die avond komen ook nog The Kooks voorbij, de volgende dag piepen mn oren. Hoe luidt het Oasis gezegde ook alweer afgekeken van een Marlboro pakje: Rock n Roll can seriously damage your health?

- Gisteren heb ik de lightrail en trein gedaan naar het regenwoud: 400 jaar oude bomen, vlinders en andere flora en fauna, de moeite waard om tot rust te komen na de Woolshat. - In de outskirts was een gebrek aan sommige zaken. Mijn riem was bijvoorbeeld geknakt in mijn bagpack en ik had een nieuwe nodig. Ik ben 5 kilo afgevallen dus mijn broeken willen wel eens afzakken. Helaas, ik moest wachten tot in Cairns, alleen duur krokodillenleer in The Northern Territory. 70 euro voor een riem...nee dan maar even wachten!

Dan nog 2 voorvallen onder het motto 'bestaat toeval?':

In de outskirts bij Alice Springs stoppen we om te tanken. In een straal van 100km zijn er geen voorzieningen en dat is te merken aan de prijzen. Voor een snicker en een cola betaal ik 8 euro. Dan stopt er een jeep en er stappen twee mannen uit. Eentje meen ik te kennen...maar hij draagt een hoed en zonnebril, ach je ziet wel vaker mensen die op elkaar lijken. Maar dan zie ik dat zijn maat een brabant t-shirt draagt en hoor ik 'dit kan niet waar zijn neeeej!' Holy crap het is Gijs Bles uit Duizel! We maken even een praatje en ik leg mijn roommates uit dat ik hem ken van school/uitgaan enz. De eerste Nederlander in 10 dagen die ik tegenkom, ik kan het niet geloven, gelukkig heb ik de foto's.

Amper 24 uur later gebeurt er weer zoiets. De woolshat is afgeladen vol en oranje gekleurd. Ik geniet van een bord spaghetti als er iemand op me afstapt en vraagt of ik uit Eersel kom. Oh jee....ja ik meen haar ook nog te kennen: what's going on?! Het is Anneke Blox uit Vessem ook weer bekend van het Rythovius. Nog een keer toeval: zij kent Gijs Bles ook...Lang leve de 'bekendendriehoek' Eersel-Vessem-Duizel.

Met Anneke kan ik wat langer bijpraten en misschien spreken we elkaar ook nog in Sydney, waar ze als au pair werkt. Ons Nederlands klinkt trouwens wel exotisch met al die Engelse woorden erin. Maar ja...dat krijg je als je alle dagen alleen maar Engels praat, hoort en leest.

Okay mijn tikken zitten er weer op en ik ga op zoek naar een goed restaurant voor lunch met roommie John uit het befaamde Stratford on Trent van William Shakespeare om er nog wat details in te knallen als afsluiting. Everybody take care!