willemopreis.reismee.nl

Barbecueplaten en zero tolerance

Alrighty guys! Een dubbele update vandaag, deel 1: exit Australie

Na het voor mij veel te commerciële Surfers Paradise was er een volgende dagtrip naar Byron's Beach. Totaal anders: een hippieplaats waar McDonalds verboden is, evenals hoogbouw. Tevens het meest westelijke punt van Australie.

De middag spendeer ik daar aan het water. Ik zet mijn i-pod op en kijk naar de mensen om me heen. Een hippie die om het in goed Nederlands te zeggen 'zo stoned als een garnaal is' leest hardop teksten voor. Afgetrainde mannen en vrouwen joggen over de boulevard. Achter mij maken Jamaicanen reaggea muziek. En ik? Ik luister naar muziek zoals the summer is magic, boys of summer, sunlight, the beach en mambon r 5. Om het in Gerard Ekdom jargon te bezigen: barbecueplaten!

's Avonds gaan we wat drinken. Eerst in de Cheeky Monkeys, daarna de Woodies. Het is een redelijke avond, niet heel bijzonder. Ik spreek wat bagpackers met de typische bagpacker coupe: laat-maar-groeien. Maar dan worden ze buiten gezet, te dronken. Zero tolerance in hippie land.

De volgende dag drink ik koffie met Kent en Patrick. Het moet heerlijk zijn om hier te wonen. Herfst, maar een heerlijke 24 graden om 12:00. Om 17:00 wordt het donker, 's nachts koelt het behoorlijk af.

De volgende dag zitten we op een surfkamp. Niet mijn ding, heb een korte nacht gehad, dus ik ga lekker nappen terwijl een Tim Immers figuur de beginselen van surfen uitlegt. Het moet allemaal heel gehaast omdat het al vroeg donker is.

Maar als het buffet geopend is, ben ik er wel weer bij. Ik spreek wat Nederlanders en Duitsers. Om 22:00 ga ik naar mijn shipping container, de slechtste accommodatie die ik gehad heb tot nu toe. De meest rustigste mannen op aarde (mijn roammies) liggen al in bed. Ik hang mijn was op.

De volgende dag is mijn was nog natter dan voorheen. Vochtige shipping container, ik heb wel redelijk geslapen en ga op weg naar de eindbestemming: Sydney!

Tegen het middaguur wordt ik wat nerveuzer, dit was mijn oorspronkelijk doel, hier moest en zou ik naartoe gaan. Hoe zal het zijn, bij de Sydney Harbour Bridge en de opera. Vergelijkbaar met Capitol Hill, het Kremlin, de Chinese Muur?

Onze reisleider John begint aan de afscheidspeech terwijl we al in de suburbs van Sydney zijn. Ja, het zit erop, met sommigen heb ik 26 dagen lang ruim 9.000km afgelegd*. Van het Aziatische en landelijke Darwin naar metropool Sydney. En ja, daar is het operagebouw, terwijl we over de brug rijden. Hell yeah! Ik ben er! Foto tijd in het park (zie foto's)

In het trendy Potts End neem ik afscheid van iedereen. Ik ben er vanavond niet bij in de Opera bar. Het gaat allemaal heel snel, ik zal het pas later beseffen. Mijn bagage staat op straat, het is chaos, het moet snel en is onpersoonlijk. Tip voor de evaluatie.

Mijn enige en laatste nacht in Sydney spendeer ik met Anneke en Linda in het harbour district. Alweer hoor ik Lady gaga, Rhianna en de meest populaire band in Aussie op dit moment: Momfred & Sons. We drinken wijn, kijken naar de verklede Australiers op deze vrijdag de 13e totdat ik naar het hotel gaat. Mijn roammies vliegen 's nachts ik wil graag nog even afscheid nemen.

Het zit erop na 26 dagen Down Under. Maar ik kom zeker terug. Ik ben nog niet in Melbourne, Adelaide, Wagga Wagga en Perth geweest. Nee, dit is geen defintief vaarwel op Australische grondgebied. Ik kom terug, het smaakt naar meer.

Reacties

Reacties

Wim and Annamarie

It brings back such lovely memories - wish we could go back again!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!